Μας βασάνιζε η οικονομική μιζέρια.. Λίγα τα χρήματα, δε μας έφτανε μόνο η σύνταξη της μάνας μου, είχαμε χρέη, ήταν Χειμώνας και ήμασταν ανέτοιμες να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση.
Καθώς πήγαινα στη σχολή, σκεφτόμουν με ποιον τρόπο θα χρησιμοποιήσω τις 15 μέρες αργίας των εορτών. Πήγα στο Σωματείο Ηθοποιών και ρώτησα αν θέλει κανένας θίασος ηθοποιό για λίγες μέρες.
Ακριβώς εκείνη τη στιγμή σχηματιζόταν ένα μπουλούκι που θα πήγαινε στην Πελοπόννησο.. Άκουσε ο ενδιαφερόμενος αυτό που ζητούσα, αλλά του είπα ότι δεν μπορώ να καθίσω παραπάνω από 15 μέρες γιατί σπουδάζω.
Μέσα σε λίγα λεπτά συμφωνήσαμε. . Θα πήγαινα να τους βρω στη Νεμέα.. Όταν τα διηγήθηκα όλα αυτά της μάνας μου και της είπα ότι μόλις σταματήσει η σχολή λόγω των εορτών, θα φύγω για 15 μέρες με θίασο, ξέσπασε σε κλάματα.
Αυτή η μάνα, που κράτησε τα δάκρυά της μπροστά στο θάνατο του μοναχογιού της, δε μπόρεσε να τα κρατήσει όταν άκουσε ότι θα χωριζόταν για λίγο με τη θετή της κόρη.
Είχαν σπάσει πια από καιρό τα νεύρα της.. Φοβόταν μην αρρωστήσω, μη με πικράνουν, μη στεναχωρηθώ εκεί που πάω μόνη μου χωρίς αυτήν.
Βρήκα λόγια και την παρηγόρησα κι έτσι όταν ήρθε η μέρα να φύγω για τη Νεμέα, με συνόδεψε μέχρι το λεωφορείο, μ' αγκάλιασε τρυφερά, με φίλησε και μου έδωσε την ευχή της.
Το ταξίδι ήταν φριχτό.. Έβρεχε καταρρακτωδώς. Καθώς κοιτούσα από το παράθυρο του λεωφορείου, νόμιζα ότι θα μας παρασύρει το ποτάμι που είχε σχηματιστεί από τα νερά της βροχής και θα πέφταμε στη θάλασσα να πνιγούμε.
Επιτέλους φτάσαμε στη Νεμέα.. Βρήκα το θίασο και μου εξήγησαν ότι θα παίξω στην κωμωδία ''Η Ανάσταση του Λαζάρου'' τη γυναίκα του πεθαμένου.. Ρώτησα πού θα βρω δωμάτιο να κοιμηθώ μετά την παράσταση και μου έδειξαν ένα πανδοχείο που ήταν απέναντι.
Πήγα αμέσως εκεί.. Με χαρά μου βρήκα το συνάδελφο Νίκο Φέρμα που τον γνώριζα. Του είπα τί θέλω, εκείνος ρώτησε αν υπάρχει άδειο δωμάτιο για μένα και ο ξενοδόχος τού απάντησε ότι όλα έχουν διατεθεί.
Χωρίς πολλά λόγια, γιατί ο Φέρμας ήταν λιγομίλητος, μπήκε στο δωμάτιό του, που είχε δύο κρεβάτια, τράβηξε έξω το ένα στρώμα και μου λέει: ''Αυτό είναι το δωμάτιό σου. Εγώ με τον συνάδελφο θα κοιμηθούμε απ' έξω για να σε φυλάμε μη σε κλέψουν,
Ελενάκι μου,'' κι έφυγε.... Με συντροφιά τον ευγενικό συνάδελφο Φέρμα, τελειώνει η μικρή τουρνέ της Πελοποννήσου κι έτσι γύρισα εγκαίρως στη σχολή μου.
Ελένη Ζαφειρίου
.........................................................................
Απόσπασμα από το βιβλίο:
ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΩΤΟΘΥΜΗΘΩ
ΒΡΕ ΜΑΝΑ
ETIΚΕΤΕΣ
