16 μήνες έχουν περάσει από τις τελευταίες Δημοτικές εκλογές και στην Κορινθία παρατηρούνται πλέον οι πρώτες κινήσεις που σχετίζονται με τις επόμενες που θα διεξαχθούν το 2028. Σε (τουλάχιστον) 4 από τους 6 Δήμους έχουν ξεκινήσει οι παρασκηνιακές κινήσεις είτε σε επίπεδο προσέλκυσης συνεργατών και υποψηφίων, είτε σε επίπεδο στρατηγικής και επικοινωνίας, είτε σε αυτό της απλής διερεύνησης πιθανοτήτων.
Με τα δεδομένα της προηγούμενης δεκαετίας, θα ήταν αδιανόητο οι διεργασίες να ξεκινήσουν τόσο νωρίς, όμως οι εποχές φαίνεται να έχουν αλλάξει και για πολλούς παρατηρητές αυτό είναι λογικό. Οι εξελίξεις μαθαίνονται πιο γρήγορα, οι επικοινωνιακές κινήσεις είναι συχνότερες, τα «δημόσια πρόσωπα» πλέον υπόκεινται σε διαρκή κριτική και όλοι βρίσκονται σε μια διαρκή αναζήτηση ενός συγκριτικού πλεονεκτήματος.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να εμβαθύνουμε και στην «αγορά» όλων των εμπλεκόμενων της αυτοδιοίκησης από Δημάρχους, βουλευτές, αντιπολιτευόμενους, εν δυνάμει υποψήφιους, συμβούλους, προέδρους, δημοσιογράφους, στρατηγικούς συμβούλους, επικοινωνιολόγους κλπ. Μια «αγορά» πολύ ρευστή πλέον, με διαρκείς διαπραγματεύσεις και «μεταγραφές» , ένα «transfer market» στο οποίο όλοι πλέον έχουν μια συγκρίσιμη σημαντικότητα.
ΔΗΜΟΣ ΒΕΛΟΥ ΒΟΧΑΣ
Ένας Δήμος στον οποίο το παρασκήνιο είναι ήδη μεγάλο λόγω της ρευστότητας του υπάρχοντος αυτοδιοικητικού σκηνικού είναι ο Δήμος Βέλου Βόχας. Ο Δήμαρχος Θανάσης Μανάβης προεκλογικά είχε δώσει «λόγο τιμής» να φέρει «αξιοπρεπές» νερό σε όλα τα σπίτια του Δήμου μέχρι το καλοκαίρι του 2024 όπως επίσης είχε υποσχεθεί ότι «και η γη να γυρίσει ανάποδα ο Δήμος θα πάρει νερό από την Στυμφαλία».
Τίποτα από τα δυο δεν έγινε, αντ’ αυτού ο Δήμος έγινε γνωστός στο πανελλήνιο για τα σκουλήκια που βρέθηκαν στο νερό και οι διακοπές στο Βέλο είναι διαρκείς.
Στους υπόλοιπους τομείς η εντύπωση που μένει είναι ότι ο κ. Μανάβης απλά εκτελεί τα προγραμματισμένα έργα του πρώην Δημάρχου Αννίβα Παπακυριάκου, τα οποία με διάφορες λεκτικές ακροβασίες αλλά και επικοινωνιακά τρυκ προσπαθεί να εμφανίσει είτε ως δικά του ή να πείσει ότι δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένα και ήρθε αυτός και τα έφερε στον σωστό δρόμο.
Ο κ. Μανάβης όμως δεν έχει αθετήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις του μόνον για το νερό αλλά και σε πολλά άλλα. Είχε υποσχεθεί π.χ. ότι θα σταματήσει το «πάρτυ αναθέσεων» επί Παπακυριάκου αλλά διαπιστώνεται ότι πάνω-κάτω γίνεται το ίδιο και τώρα. Είχε υποσχθεί την μετάδοση των συνεδριάσεων του Δ.Σ. και ούτε αυτό το είδαμε. Είχε υποσχθεί ότι θα απομακρύνει τους μηχανόβιους από την παραλία στο Βραχάτι και ούτε αυτό το έκανε, όπως και σωρεία άλλων υποσχεσεων.
Όλα αυτά τον καθιστούν έναν πολύ αδύναμο Δήμαρχο, πιθανότατα τον πιο αδύναμο στην Κορινθία αφού από τον πρώτο κιόλας χρόνο διοίκησης αθέτησε τις υποσχέσεις του. Όλα αυτά είναι «λεκέδες στο κοστούμι» του που δεν βγαίνουν ούτε με χλωρίνη στις επόμενες εκλογές.
ΣΤΟ ΒΡΑΧΑΤΙ
Οι αδυναμίες του Δημάρχου Θ. Μανάβη αλλά και η «ακινησία» του πρώην Δημάρχου Ανν. Παπακυριάκου φαίνεται ότι οδηγούν σε εξελίξεις μέσα στον Δήμο, ακόμα και στο Βραχάτι που κατά πολλούς θεωρείται «απολιτίκ» αφού από το 2010 και σε 4 εκλογικές αναμετρήσεις έχει εμφανιστεί μόνον ένας υποψήφιος Δήμαρχος από την περιοχή (ο κ. Μπούρας το 2010 με 11%.).
Το Βραχάτι είθισται να «γέρνει την πλάστιγγα» της εκλογής αλλά ενδεχομένως τα πράγματα αυτήν την φορά να αλλάξουν. Ήδη έχουν ακουστεί τα ονόματα του λογιστή και πρώην Νομαρχιακού συμβούλου Κώστα Ρωμανού αλλά και ενός γιατρού που φέρεται να υποστηρίζεται από μια ομάδα ανθρώπων, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι οι ίδιοι έχουν επιβεβαιώσει τις φήμες αυτές.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο πάντως, μεγάλος χαμένος θα είναι ο κ. Μανάβης ο οποίος κάποια στιγμή ενδέχεται να συνειδητοποιήσει όχι μόνον ένα «μπλοκο» στο Βραχάτι αλλά και μία πιθανή «εισβολή» μέσα στο Ζευγολατιό. Ένας συνδυασμός από το Βραχάτι θα έχει καταλυτική επίπτωση στην προσπάθεια επανεκλογής του κ. Μανάβη.
ΣΤΟ ΒΕΛΟ .. Η ΗΡΕΜΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
Το Βέλο το οποίο διοικούσε τον Δήμο επί 13 χρόνια φαίνεται αυτόν τον καιρό να βιώνει από την μία πλευρά ένα κενό και μια «πολιτική κατάθλιψη», προς το παρόν κανείς δεν δείχνει να έχει όρεξη για αντιπολίτευση ακόμη κι αν ο Δήμαρχος έχει τόσες αδυναμίες. Εξ αυτών άλλοι φαίνεται να αδυνατούν να ανταποκριθούν στον ρόλο τους λόγω του παρελθόντος και άλλοι περιμένουν.
Ο πρώην Δήμαρχος Ανν. Παπακυριάκος είχε επιχειρήσει περυσι μια αντεπίθεση η οποία όμως από ένα σημείο και μετά «ξεφούσκωσε», γεγονός που ήταν αναμενόμενο από την στιγμή που στην παράταξη δεν υπάρχει πλέον ο ενθουσιασμός και η σπίθα στα μάτια.
Θα μπορούσαμε με σωρεία επιχειρημάτων να αποδείξουμε ότι (κατά κύριο λόγο) τις εκλογές δεν τις κέρδισε ο Θ. Μανάβης αλλά τις έχασε ο Ανν. Παπακυριάκος με σωρεία λανθασμένων κινήσεων και επιλογών στην 3η θητεία του χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιες ευθύνες και δεν έχουν και μέλη της παράταξης του (άλλοι γιατί δεν καταλάβαιναν και άλλοι γιατί δεν τόλμησαν να φωνάξουν), αλλά προς το παρόν θα το αφήσουμε διότι δεν είναι αυτό το ζητούμενο του σημειώματος
Παρόλα αυτά όπως έχουμε ξαναπεί ο κ. Παπακυριάκος αποτελεί ένα πολιτικό «κεφάλαιο» για την περιοχή και σε αυτή την φάση το πρωταρχικό ζητούμενο δεν είναι η άμεση επαναφορά του (και η οποία θα ήταν προβληματική από πολλές απόψεις) αλλά κυρίως η υστεροφημία του όπως και το μάθημα της αξιοποίησης την ήττας του. Αυτό το δεύτερο είναι και το πιο δύσκολο.
Επειδή οι κοινωνίες φαίνεται να απεχθάνονται το κενό, φαίνεται το ίδιο να συμβαίνει και στο Βέλο. Όπως μετέδωσε ως Πρωταπριλιάτικο αστείο ο «Δημότης Βέλου» υπάρχουν ήδη διεργασίες για υποψηφιότητα Βελιώτη που εργάζεται στην Αθήνα. Από ότι φαίνεται βέβαια μόνο περί αστείου δεν πρόκειται αφού υποστηρικτές του έσπευσαν να υπερθεματίσουν σε αυτό το ενδεχόμενο.
Το Βέλο αυτήν την στιγμή είναι κομμένο σε κομμάτια.
Η εκλογική ήττα τον Οκτώβριο του ’23, οι κόντρες που πλήγωσαν την παράταξη, η δεύτερη παράταξη των εκλογών που είχε σημείο αναφοράς το Βέλο, τα μπρος πίσω του πρώην Δημάρχου μετά τις εκλογές, τα (εκλεγμένα και μη) στελέχη που δεν πείθονται να είναι ξανά υποψήφιοι με τον ίδιο μπροστά, κάποια άλλα «μπαρουτοκαπνισμένα» στελέχη που κουράστηκαν και αυτό είχε φανεί από τις εκλογές του ‘23, τα άφθαρτα στελέχη που πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα τους, το Βέλο που σαν περιοχή υποβαθμίζεται ραγδαία μετά την εκλογή Μανάβη... όλα αυτά δείχνουν ένα κενό που κάποιοι θα πρέπει να σκεφτούν να καλύψουν αλλιώς το Βέλο θα μείνει εκτός των εξελίξεων.
Αυτήν την στιγμή το Βέλο έχει ανάγκη μία ενωτική λύση και όχι μια διχαστική που απλά θα εξυπηρετεί προσωπικές επιδιώξεις. Η εκτίμηση μας είναι ότι εάν ο κ. Παπακυριάκος είναι και πάλι υποψήφιος θα υπάρξει και δεύτερη υποψηφιότητα από το Βέλο και πάλι.
Υπεύθυνος λοιπόν να προωθήσει την ενωτική λύση είναι αρχικά ο κ. Παπακυριάκος και αν δεν μπορεί (ή δεν θέλει) αυτός υπάρχει ακόμη ένα στέλεχος που μπορεί να αναλάβει αυτόν τον ρόλο.
Τον ρόλο της σύνδεσης του παλιού με το καινούριο. Στο Βέλο δεν λείπει η εμπειρία πλέον. Λείπει ο ενθουσιασμός.
Σε όποια άλλη περίπτωση η (τοπική) ιστορία θα τους ξεπεράσει όλους αυτούς με συνοπτικές διαδικασίες όπως το ίδιο έγινε και με τον πρώην πανίσχυρο πολιτικό Θόδωρα Λαμπρόπουλο. Εάν στην περιοχή επικρατήσουν εγωισμοί τύπου «γιατί αυτός και όχι εγώ» η ήττα είναι προδιαγεγραμμένη στις επόμενες εκλογές.
ETIΚΕΤΕΣ
