Συντάκτης: Γιώργος Σταματόπουλος (efsyn.gr)

Η χθεσινή μέρα δεν ήταν ηλιόλουστη στη Στυμφαλία, ο κόσμος όμως που συγκεντρώθηκε στο Μουσείο Περιβάλλοντος, δίπλα ακριβώς από τη λίμνη, είχε πολλούς ήλιους μέσα του.

Ησαν αυτοί που με την παρουσία τους τίμησαν έναν σπουδαίο πνευματικό δημιουργό, καταγόμενο από εκείνα τα χώματα [από το χωριό Μπάσι - σήμερα Δροσοπηγή], τον εκδότη του περιοδικού «Αίπυτος».

Για τη σπουδαιότητα του έργου του, ως πολιτισμικής παρακαταθήκης, μίλησαν δύο εξέχουσες κυρίες του πολιτισμού: η δρ Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, τέως διευθύντρια, επιστημονική συνεργάτις Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, και η κυρία Μαρία Μέξια, διευθύντρια Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου Κορίνθου.

Η πρώτη τόνισε ότι το εν λόγω περιοδικό είναι ένας θησαυρός της ιστορίας, του πολιτισμού και της περιοχής της Στυμφαλίας και του Φενεού και αναφέρθηκε στην εθελοντική προσφορά του εκδότη του, επισημαίνοντας ότι η υπόθεση πολιτισμός είναι [θα έπρεπε να είναι] υπόθεση όλων.

Η δεύτερη κυρία έκανε μια ωραία ιστορική αναδρομή του περιοδικού Τύπου ως διαύλου επικοινωνίας με τα άλλα έθνη, σημείωσε δε τη βιβλιογραφική δυναμική του περιοδικού και πόσο αυτή βοηθάει την επιστημονική λαογραφική κοινότητα [τη φιλολογική, την εθνογραφική και λοιπά].

Θυμάμαι το περιοδικό από την εποχή της «Ελευθεροτυπίας» και πόσο η εμβέλειά του είχε υπερβεί το τοπικό ενδιαφέρον και είχε εξακτινωθεί σε όλη την Ελλάδα. Το επίπεδο των συνεργασιών ήταν όντως πολύ υψηλό γιατί φρόντιζε ο εκδότης να ελκύει τις καλύτερες περιπτώσεις που διακονούσαν τον ελληνικό πολιτισμό, όχι μόνο της Κορινθίας και του Φενεού αλλά και σύμπασας της χώρας. Τα κείμενα απέπνεαν βαθιά γνώση και αγκάλιαζαν, διά μιας ιστορικής αλληλουχίας, το σώμα και την ψυχή της χώρας.

Ο εκδότης διακρινόταν από την αρχαιογνωσία του αλλά και από τη δηκτική [και ταυτόχρονα εύθυμη] σχολιογραφία του. Εκτός από τα κύρια θέματα παρουσίαζε, με οξύνοια και τρυφερότητα, τα μικρά καθημερινά που ταλανίζουν τον πολιτισμό αλλά και την ελληνική κοινωνία [σε ανύποπτη στιγμή μού είχε εξομολογηθεί ότι έκανε λάθος που δεν ακολούθησε εξαρχής το επάγγελμα του δημοσιογράφου αλλά αυτό του εκπαιδευτικού - δεν μπόρεσα να του απαντήσω].

Το περιοδικό σταμάτησε να κυκλοφορείται πριν από δώδεκα χρόνια. Προλάβαμε, όμως, όσοι ενδιαφερθήκαμε, να γνωρίσουμε σε βάθος και να αγαπήσουμε την Κορινθία εξαρχής: από τα πρώτα της γραπτά σκιρτήματα, από τα πρώτα της βήματα [στα εικαστικά, στη μουσική, την κεραμική, την αγαλματοποιία, ας πούμε μάθαμε για τον Λύσιππο, για πολλά τέλος πάντων...]

Ενας άνθρωπος που σήκωσε το βάρος του καθήκοντος απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου του - και όλης της χώρας. Μεγάλη η συμβολή του στην τοπική άμα τε και εθνική αυτογνωσία. Διάγει το ενενηκοστό πρώτο έτος της ηλικίας του· δεν μπόρεσε να παρευρεθεί - ήσαν εκεί οι κόρες του, δακρυσμένες, περήφανες. Εντυπωσιάστηκα από την παρουσία δύο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ