Το καλοκαίρι έχει ήδη αρχίσει να αποχωρεί και στον Δήμο Βέλου Βόχας το θέμα που συγκλόνισε την περιοχή ήταν η λειψυδρία, η κακή ποιότητα του όποιου νερού υπάρχει και οι επιπτώσεις της όπως αποτυπώθηκαν και στο έγγραφο της Περιφέρειας το οποίο χαρακτήρισε το νερό της περιοχής κατάλληλο μόνον για το καζανάκι της τουαλέτας. Το καλοκαίρι ήταν μαρτυρικό για δημότες και επισκέπτες σε Βέλο και Βόχα.
Αυτές οι εξελίξεις έχουν ακυρώσει πλήρως το προεκλογικό αφήγημα του Δημάρχου Θανάση Μανάβη περί «αξιοπρεπούς νερού σε όλα τα σπίτια του Δήμου μέχρι το καλοκαίρι του 2024» και ο οποίος με την ανακοίνωση του μέσα στον Αύγουστο αφού είχε απαρίθμησει όλες τις ενέργειες που έκανε η Δημοτική του Αρχή στην προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος, είχε επιλέξει τον ρόλο του ψεύτη στο δίλημμα : «ήταν ψέμα ή ανικανότητα το αποτέλεσμα»;
Τον ακριβώς αντίθετο δρόμο φαίνεται να διάλεξε ο πρώην Δήμαρχος Αννίβας Παπακυριάκος ο οποίος με μακροσκελή ανακοίνωσή του στην αρχή της εβδομάδας αποφάσισε να σπάσει την σιωπή του και να τοποθετηθεί επί του θέματος, πιεζόμενος σύμφωνα με πληροφορίες, από φίλους και συνεργάτες να ασκήσει αντιπολίτευση.
ΑΝΝΙΒΑΣ – ΘΑΝΑΣΗΣ .. Δρόμοι αντίθετοι
Εαν ο νυν Δήμαρχος διάλεξε μόνος του να κατηγορηθεί για την πολιτική ηθική του παρά να φαίνεται ως άσχετος ή ανίκανος, ο πρώην Δήμαρχος διάλεξε να «περπατήσει» τον αντίθετο δρόμο.
Στην ανακοίνωση του ουσιαστικά πέτάει «λευκή πετσέτα» στο πρόβλημα της λειψυδρίας σημειώνοντας ότι «κανένας δήμαρχος δεν μπορεί μόνος του να το λύσει», ότι χρειάζεται «αλλαγή νομοθεσίας, παρέμβαση της κεντρικής εξουσίας, διαφοροποίηση καθεστώτων ΔΕΥΑ και ενοποίηση αυτών με διαδημοτικές συνεργασίες» (δλδ η μοίρα του προβλήματος είναι στα χέρια άλλων και άρα ούτε αυτός ούτε ο αντίπαλός του φέρουν ευθύνες).
Από την μία πλευρά όλη αυτή η προσέγγιση μοιάζει μοιρολατρική και βάζει «ταφόπλακα» στις σκέψεις επίλυσης του προβλήματος της περιοχής με ίδιες δυνάμεις αλλά από την άλλη πλευρά αθωώνει τον ίδιο και τις ενέργειες του κατά την διάρκεια της 13ετούς θητείας του, αφού όπως ισχυρίζεται κανένας στην θέση του δεν θα μπορούσε να το είχε λύσει.
Ταυτόχρονα βέβαια αθωώνει και το νυν Δήμαρχο (αφού ούτε αυτός σύμφωνα με τον κ.Παπακυριάκο μπορεί μόνος του να λύσει το θέμα) αλλά όποιος έχει παίξει σκάκι μπορεί να καταλάβει ότι κάποιες φορές για να προωθήσεις ένα πιόνι σου πρέπει να θυσιάσεις κάποιο άλλο. Θυσιάζει λοιπόν την παραδοχή ότι ο Θανάσης Μανάβης είναι ανίκανος (στο συγκεκριμένο θέμα πάντα) για να αθωώσει και τον εαυτό του από την ίδια παραδοχή.
Είναι μια φαινομενικά έξυπνη τακτική η οποία όμως έχει τις «τρύπες» της. Και κυριότερα μία. Στην πολιτική (όπως και στην ζωή) η επίλυση των προβλημάτων πολλές φορές δεν περνάει αποκλειστικά και μόνον από την διπλωματία και τα χαμόγελα αλλά από διεκδίκηση μέχρι τέλους, ρήξεις, συγκρούσεις και «σπάσιμο αυγών» αν χρειαστεί. Το παράδειγμα του κ. Σταματόπουλου στο Κιάτο όταν πέρυσι εμφανίστηκε το ενδεχόμενο καθόδου της ΕΥΔΑΠ στην Κορινθία (με την ενσωμάτωση όλων των ΔΕΥΑ και των περιουσιακών τους στοιχείων) και την αποφυγή αυτού του σεναρίου θα έπρεπε να είχε διδάξει πράγματα τόσο στον κ Παπακυριάκο όσο και στον κ. Μανάβη για την αποτελεσματικότητα μιας διεκδίκησης και πως αυτή μπορεί να επιτευχθεί.
Στο τέλος της ανακοίνωσής ο πρώην Δήμαρχος αναφέρει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας της Κορίνθου δεν το έλυσαν οι Δήμαρχοι (δλδ Θωμαίδης και Πνευματικός) αλλά ήταν κεντρική επιλογή. Αυτό είναι εν μέρει σωστό, αλλά μόνον εν μέρει. Όταν δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα με ίδιες δυνάμεις
- είτε ψάχνεις να βρεις συμμάχους ή
- ψάχνεις τον τρόπο και τον χρόνο να «εγκλωβίσεις» ή να «δελεάσεις» αυτόν που θα σου δώσει την λύση ή έστω θα προχωρήσει τα πράγματα (κάποιον βουλευτή, νομάρχη, υπουργό, ή όποιον άλλο) ή
- τέλος αποφασίζεις να πορευτείς με μία λογική «όλα για όλα».
Καμία Κυβέρνηση δεν πρόκειται να σου δώσει τίποτα αν είσαι αδρανής, άτολμος και αναποφασιστικός.
Στην περίπτωση του Δήμου Βέλου Βόχας καμία από τις 3 επιλογές δεν δουλεύτηκε σοβαρά αφού ο πρώην Δήμαρχος δεν ήθελε να γίνεται δυσάρεστος σε θεσμικούς παράγοντες ή να «σπάσει αυγά» με την κεντρική εξουσία.
Ο πρώην Δήμαρχος για όσους τον γνωρίζουν είχε (σχεδόν) πάντα τον ίδιο τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων . Χαμόγελο, χτύπημα στην πλάτη, δημιουργία οικειότητας, ατσαλάκωτη εικόνα, υπομονή, δεύτερες σκέψεις και μια κάποια διπλωματία, χαρακτηριστικά τα οποία για 9 τουλάχιστον χρόνια απέδιδαν εσωτερικά σε μία περιοχή χωρίς ενημέρωση, χωρίς μαγνητοσκόπηση των συνεδριάσεων του Δ.Σ., χωρίς η αντιπολίτευση να αγγίζει με βάθος και γνώση τα σοβαρά ζητήματα, χωρίς Facebook ώστε να διεξάγεται μία κουβέντα (έστω και τελευταίου τύπου) και με μία αίσθηση του μετρίου και του ημιτελούς σε όλα τα επίπεδα με κορυφαίο παράδειγμα το υποτιθέμενο νέο Δημαρχείο που ποτέ δεν τελείωσε επί των ημερών του.
Γίνεται κατανοητό, ενδεχομένως, ότι ακόμη και τώρα, σχεδόν δυο χρόνια μετά τις εκλογές του 2023
- η αυτοκριτική απουσιάζει,
- η ανάληψη ευθυνών επίσης,
- όπως και η ύπαρξη ένος νέου πολιτικού αφηγήματος (το οποίο μόνον το 2019 εμφανίστηκε προεκλογικά),
- όπως και η εύρεση και ανάδειξη νέων και άφθαρτων συνεργατών και
- ένα ουσιαστικό (και όχι φαινομενικό) rebranding του ιδίου. Αλλά ποιος θα τα κάνει όλα αυτά;;
Έχουμε ξαναπεί ότι ο κ. Παπακυριάκος αποτελεί ένα πολιτικό κεφάλαιο για τον Δήμο, κυρίως όμως για την περιοχή του Βέλου και καλό θα ήταν να μην το σπαταλήσει αλόγιστα ή να το θυσιάσει στο βωμό προσωπικών προσδοκιών και δονκιχωτικών επιδιώξεων αφού στην πραγματικότητα αντίπαλός του δεν είναι ο Θανάσης Μανάβης αλλά ... ο εαυτός του..
Θεωρούμε ότι ο ίδιος έχει δυο επιλογές.
Η μία είναι να κάνει αυτό που θέλει (ασχέτως της πραγματικότητας) και να αποτύχει παταγωδώς. Η δεύτερη είναι να κάνει αυτό που πρέπει και να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ίδιο, για την υστεροφημία του και την περιοχή του. Προσοχή! Όχι το καλύτερο, το οποίο πλέον δεν είναι εφικτό αλλά το καλύτερο δυνατό. Θα ήταν πιο ωφέλιμο να δει τον εαυτό του ως εγγυητή της ενότητας (τουλάχιστον του Βέλου) και όχι ως «βιτρίνα» πλέον.
Με τα σημερινά δεδομένα και γνωρίζοντας ότι ο πρώην Δήμαρχος είναι ένας πεισματάρης Λέων θα εικάσουμε ότι θα συνεχίσει στον ίδιο σκοπό , «ροκανίζοντας» τον χρόνο και περιμένοντας μέχρι και τις αρχές του 2028 οπότε και θα ανοίξει τα «χαρτιά» του.
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΡΗΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΑΒΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ Ή "ΜΟΥΣΑΝΤΕΝΙΕΣ";;
Επανερχόμενοι στο νυν Δήμαρχο διαβάσαμε σήμερα Πέμπτη την ανακοίνωση του, μία απάντηση στην επίθεση Παπακυριάκου και στην οποία πατρατηρούμε μία μικρή αλλαγή ύφους αφού για πρώτη φορά ζητά συγγνώμη από τον κόσμο για την ταλαιπωρία, στοιχείο που απουσιάζει από κάθε ανακοίνωση του πρώην Δημάρχου για τα πεπραγμένα του από την ημέρα των εκλογών και έπειτα.
Κάποιος θα θεωρούσε ότι αφού η κατάσταση απαιτεί ρήξεις και σύγκρουση αν χρειαστεί για την επίλυση του προβλήματος της λειψυδρίας, ο ίδιος θα μπορούσε θεωρητικά να κάνει κάτι παραπάνω σε σχέση με τον κ. Παπακυριάκο καθώς διαθέτει έναν πιο άμεσο και λαικό χαρακτήρα.
Με την ανακοίνωση του Αυγούστου είχε επιλέξει ως «εχθρό του Δήμου» τον γείτονα Δήμαρχο Σικυωνίων Σπύρο Σταματόπουλο, μια επιλογή εύκολη μεν και χωρίς μεγαλο κόστος θεωρητικά αλλά μπορεί να αποδειχθεί και καταστροφική για τον ίδιο. Δεν έγινε όμως
- Καμία κουβέντα, πέρα από γενικότητες για την αδυναμία ή ανικανότητα του Περιφερειάρχη Δημ. Πτωχού να βοηθήσει ουσιαστικά,
- Καμία κουβέντα για την αδυναμία των υπουργών και βουλευτών του νομού ονομαστικά να συνεννοηθούν ως ομάδα για να προωθήσουν το θέμα,
- καμία κουβέντα για την Κυβέρνηση που κωφεύει,
- καμία κινητοποίηση των κατοίκων (πέραν από βερμπαλισμούς),
- καμία σοβαρή επικοινωνιακή καμπάνια έξω από τα όρια του νομού.
Τίποτα ουσιαστικό.
60.000 ευρώ για δυο τραγουδίστριες μέσα στην χρονιά και 0 (μηδέν ολογράφως) ευρώ για μία σοβαρή καμπάνια έξω από τα όρια του Δήμου για το φλέγον ζήτημα, να κινητοποιήσει καταστάσεις και να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη σε ευρύτερα γεωγραφικά μεγέθη. Στην πραγματικότητα έκανε απλά (μέχρι τώρα) διαχείριση της μιζέριας.
Αυτό που έχουμε δει 20 μήνες είναι
- επικοινωνιακές «κορώνες» για εσωτερική κατανάλωση,
- αλληλογραφίες και έγγραφα που πάνε και έρχονται χωρίς σκοπό,
- ένα διαρκές «φταίνε οι προηγούμενοι», «λίγη υπομονή ακόμη», «κάνουμε ότι μπορούμε».
Και αποτέλεσμα 0 (μηδέν ολογράφως) ενώ ο χρόνος περνά και το προεκλογικό ψέμα γίνεται «βουνό» έτοιμο να πέσει επάνω στην Δημοτική Αρχή με πάταγο. Είναι σημαντικό που ζητά «συγγνώμη» αλλά με βάση τις προεκλογικές του υποσχέσεις είναι πολύ λίγο ως αντιστάθμισμα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποπροσανατολισμού του κόσμου μπορεί να ειδωθεί από τις συγκρούσεις του Δημάρχου με την Αντιπολίτευση μέσω ανακοινώσεων ή λογομαχιών στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. οι οποίες ως φαίνεται εξυπηρετούν μία τακτική διατήρησης μιας αντιπαράθεσης ώστε να ανακαλούνται μνήμες και να ενεργοποιούνται αντανακλαστικά στην τοπική κοινωνία και στους «Αντι-Αννιβίστας».
Αυτό βέβαια είναι τοξικό για την περιοχή και πλήρως αντιπαραγωγικό, αφού δείχνει εμμέσως ότι το ζητούμενο δεν είναι η αλλαγή πλεύσης ούτε η ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων την οποία ευαγγελιζόταν προεκλογικά αλλά η διατήρηση της διοίκησης Παπακυριακου με το σκεπτικό ότι αν κάνουμε τα ίδια ο Αννίβας δεν θα μπορεί να μας κατηγορήσει για τίποτα. Τι θα γίνει όμως εάν ο αντίπαλος δεν είναι ο Αννίβας;;
ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ‘23
Μέσα στον Αύγουστο είχαμε αναφέρει ότι σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες παρόμοιο έγγραφο από την Περιφέρεια (το οποίο έκανε λόγο για ακαταλληλότητα του νερού ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ) είχε πάει στον Δήμο το προεκλογικό καλοκαίρι του 2023 αλλά δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Μία ημέρα μετά σε ανακοίνωση του ο Δήμος επιβεβαίωσε ότι «έγγραφο-καρμπόν» είχε πάει στον Δήμο εκείνη την εποχή αλλά η τότε Αντιπολίτευση δεν έδωσε διαστάσεις στο θέμα για να μην επηρεάσει τις εκλογές του Οκτωβρίου.
Αυτό ουσιαστικά σήμαινε ότι ο πρώην Δήμαρχος κ. Παπακυριάκος «έπαιξε» με την υγεία του κόσμου για να αποφύγει την ήττα στις εκλογές. Ο Δήμος όμως δεν εμφάνισε ποτέ αυτό το έγγραφο, αντιθέτως ο πρώην Δήμαρχος στην ανακοίνωσή του (έστω και με καθυστέρηση ενός μηνός) λέει ότι «είχαν έρθει και χαρτιά από την περιφέρεια, ποτέ όμως δεν έλεγαν , όπως τώρα, ότι το νερό είναι μόνο για χρήση στα καζανάκια» (δεν λέει πάντως ότι δεν έλεγαν ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ. Άλλο πράγμα να μην λέει για «καζανάκια» και άλλο να μην λέει ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ).
Οπότε, το «μπαλάκι» ξαναγύρισε στο νυν Δήμαρχο και βρισκόμαστε και πάλι στην κατάσταση όπου ο ίδιος για άλλη μια φορά κατηγορείται ως ψεύτης.
- Είχε πάει έγγραφο από την Περιφέρεια το προεκλογικό καλοκαίρι του ’23;
- Και τι ακριβώς έλεγε;;
- Ήταν «καρμπόν» όπως λέει ο Δήμαρχος ή όχι;;
- Και γιατί δεν το εμφανίζει και το περνά στα «μαλακά» αφού με ένα τέτοιο έγγραφο θα μπορούσε να τελειώσει πολιτικά τον πρώην Δήμαρχο;;
- Και αν υπάρχει μήπως τον συμφέρει να μην τον τελειώσει;;
Πολλά ερωτήματα και ο κ. Μανάβης δείχνει να έχει μία ένοχη σιωπή.
ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΕ ΒΕΛΟ ΚΑΙ ΒΡΑΧΑΤΙ
Όλο αυτό το «τοξικό» και «παρακμιακό» περιβάλλον φαίνεται να έχει ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των τοπικών κοινωνιών κυρίως σε Βέλο και Βραχάτι και δευτερυόντως στο Ζευγολατιό.
Πιο συγκεκριμένα, η κατάσταση στο Βέλο χαρακτηρίζεται από Βελιώτες ως τραγική (κυρίως από τα προβλήματα με το νερό αλλά και την αδυναμία του πρωην Δημάρχου να υποστηρίξει ουσιαστικά τις τύχες της περιοχής μέσω της Αντιπολίτευσης) με το πρώην κέντρο των εξελίξεων και της εξουσίας του Δήμου να έχει γίνει το «αποπαίδι» του.
Ο Δήμαρχος Θαν. Μανάβης φαίνεται ότι προσπαθεί να οργανωθεί από τώρα για τις επόμενες εκλογές «θωρακίζοντας» εκλογικά το Ζευγολατιό όσο μπορεί και ποντάροντας στον τοπικισμό των συγχωριανών του.
Ταυτόχρονα δεν περνούν απαρατήρητες οι προσπάθειες του να «διεισδύσει» περαιτέρω εκλογικά στο Βραχάτι είτε με την βράβευση εμβληματικών προσωπικοτήτων της περιοχής είτε με προσέγγιση στελεχών του πρώην Δημάρχου οι οποίοι του έχουν κουνήσει το «μαντήλι» από τώρα.
Για το Βέλο όμως δεν ακούγεται τίποτα πέραν μιας φημολογίας ότι ενδέχεται να εμφανιστεί κάποιος «λαγός» στις επόμενες εκλογές. Ουσιαστικά ο κ. Μανάβης στρατηγικά αγνοεί ή εκνευρίζει το Βέλο ποντάροντας σε έναν αντίπαλο που γνωρίζει και έχει κερδίσει και ενδεχομένως να βρίσκεται διαρκώς στο μυαλό του η «συνταγή» του 2023.
Στο Βέλο τώρα, τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια διαρκής κινητικότητα από πολλές πλευρές σε μία προσπάθεια αντιμετώπισης του παραγκωνισμού (όπως τον αισθάνονται) της περιοχής. Έτσι λοιπόν, έχουν διαρρεύσει πληροφορίες ότι ο πρώην Δήμαρχος κ. Παπακυριάκος ετοιμάζει συγκέντρωση υποστηρικτών του μέσα στον Οκτώβριο σε μία προσπάθεια αντεπίθεσης και τα τηλέφωνα έχουν πάρει «φωτιά»
Ταυτόχρονα όμως η μεγάλη μερίδα του κόσμου μοιάζει δύσπιστη και είτε δηλώνει απόσυρση απο τα αυτοδιιοικητικά (για την αποφυγή των πιέσεων) είτε αναζητεί εναλλακτικές επιλογές
- που δεν θα παραπέμπουν στο παρελθόν,
- θα δίνουν ώθηση και ελπίδα στην περιοχή,
- δεν θα επενδύουν στην τοξικότητα με τον Μανάβη και
- που θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα με πιο σύγχρονο και αποφασιστικό τρόπο.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στις επόμενες εκλογές θα υπάρχουν ένας ή δυο συνδυασμοί από το Βέλο με καινούρια πρόσωπα (ασχέτως τι θα συμβεί με τον συνδυασμό του κ. Παπακυριάκου) και αυτό είναι μία εξέλιξη ... οριστική.
Ταυτόχρονα όμως, οι εξελίξεις τρέχουν και στο Βραχάτι όπου όπως είχαμε αναφέρει προ καιρού υπήρχε μία φημολογία για την υποψηφιότητα του πρώην Αντινομάρχη Κώστα Ρωμανού. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι πρόσφατα υπήρξε μία συνάντηση τοπικών παραγόντων και εκεί αποφασίστηκε η δημιουργία συνδυασμού ενόψει των εκλογών του 2028.
Είναι μία εξέλιξη η οποία σαφώς και περιορίζει περισσότερο τις κινήσεις του κ. Παπακυριάκου (σε σχέση με τον Δήμαρχο τουλάχιστον) ο οποίος πέρα από τις νέες υποψηφιότητες που ετοιμάζονται στο Βέλο και το πολιτικό «πλιάτσικο» που επιχειρεί ο κ. Μανάβης στο Βραχάτι στον συνδυασμό του από το καλοκαίρι και έπειτα, θα έχει να αντιμετωπίσει και την υποψηφιότητα του κ. Ρωμανού, το οποίο συνολικά σημαίνει ότι ο «ζωτικός» του χώρος συμπιέζεται επικίνδυνα.
Σε όλα αυτά δεν συνυπολογίζουμε ιδιαίτερα προς το παρόν και προθέσεις που βλέπουμε μέσα στο Ζευγολατιό, προθέσεις οι οποίες έχουν άμεση εξάρτηση από το μέγεθος της αδυναμίας τόσο του νυν όσο και του πρώην Δημάρχου το 2028.
Και τέλος δεν μπορεί να περνά απαρατήρητη η διαρκής και (στα όρια της παρεξήγησης) ομαδική συνεύρεση σε διάφορες εκδηλώσεις 3 Δημοτικών συμβούλων (Μαρία Δημητρίου, Βαγγέλης Λυμπερόπουλος και Σοφία Κεχαγιά) οι οποίοι είτε έφυγαν ή παραμένουν «ωσεί παρόντες/ούσες» στην παράταξη Μανάβη η οποία σε 20 μήνες μετρά ήδη σημαντικές απώλειες (αν και για διαφορετικούς λόγους ο καθένας/μια)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Όλα αυτά, όπως καταλαβαίνουν οι αναγνώστες, δημιουργούν ένα «ντόμινο» εξελίξεων αφού διαπιστώνεται αδυναμία τόσο από την πλευρά της Δημοτικής Αρχής όσο και από αυτήν της Αντιπολίτευσης.
Το «παιχνίδι» στον Δήμο Βέλου Βόχας «ανοίγει» για τα καλά πλέον και εικάζουμε ότι μέσα στο 2026 πολλές από τις εξελίξεις που αναφέραμε παραπάνω και οι οποίες προς το παρόν μοιάζουν θεωρητικές θα λάβουν «σάρκα και οστά» δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο για το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της περιοχής. Μείνετε συντονισμένοι. Οι εκλογές του 2028 ενδέχεται να είναι και πάλι συναρπαστικές.