Καλώς ήλθατε στην ειδική έκδοση ενός νέου τύπου διαδικτυακού μαγκαζίνο από το isthmos.gr Από Παρασκευή μέχρι Κυριακή θα βλέπουμε την Κορινθία από άλλη γωνία.
Πριν αρχίσεις να γράφεις την συνταγή για τον άρρωστο που έχεις απέναντί σου , κάνε μια σύντομη εκτίμηση της αρρώστιας , των ενοχλημάτων του , καθώς και της γενικής του κατάστασης και σκέψου
Το επικείμενο τέταρτο πρόγραμμα υπολογίζεται στα 15 δις € το οποίο θεωρητικά θα πρέπει να καλυφτεί από τους υφιστάμενους μετόχους και στην περίπτωση ενεργοποίησης του bail in από ομολογιούχους και καταθέτες άνω των 100.000 €
Aν δεν καταλήξεις πουθενά (γιατί δεν σε εκφράζει κανένας, γιατί καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια μεγάλη κοροιδία που συντηρεί ένα σύστημα, γιατί απλά δεν θέλεις ή δεν καταλαβαίνεις) καλά θα κάνεις να πάρεις ένα αεροπλάνο το συντομότερο δυνατό
Χάνονται κοινοτικοί πόροι και κινδυνεύουμε με πρόστιμα. Πρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να αποποινικοποιήσετε την επιχειρηματικότητα και το κέρδος. Οι επενδυτές δεν θα έρθουν στην Ελλάδα επειδή τους γοητεύσατε, θα έρθουν εάν και εφόσον υπάρχει επιχειρηματική ευκαιρία για κέρδος.
Ωστόσο, τα τελευταια χρόνια παρατηρείται μια ζωντάνια και το Πανεπιστήμιο -και με τις δύο σχολές του, αλλά κυρίως με το ΠΕΔιΣ- έχει δημιουργήσει ένα πλήθος δράσεων που έχουν φέρει στα θρανία τους πολλούς ανθρώπους από την πόλη.
Έβλεπα τα στοιχεία από το νέο προϋπολογισμό και τις προβλέψεις για την επόμενη χρονιά και δεν μοιάζουν καθόλου ενθαρρυντικά. Βέβαια, οι αριθμοί είναι όπως τους ερμηνεύσεις. Από τη μία πλευρά προβλέπεται (θεωρητικά) επιστροφή στην ανάπτυξη αλλά από την άλλη θα έχουμε ταυτόχρονη αύξηση της ανεργίας και του χρέους της χώρας.
Η Ευρώπη αλλάζει χωρίς να το καταλαβαίνει, ο κόσμος αλλάζει χωρίς να το καταλαβαίνει. Προσαρμόζεται (προς το παρόν πάντα) σε νέες συνθήκες και συνήθειες. Ζούμε μία εποχή μετάβασης
Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση νιρβάνας η τρίτη θητεία της δημοτικής αρχής θα βαλτώσει για τα καλά –και να σκεφτεί κανείς πως είμαστε μόλις στην αρχή της.
Την χειρότερη καταγραφή στην 41χρονη ιστορία της παρουσίασε η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015. Το 28% που κατήγαγε, ναι μεν είναι ισοδύναμο με το 27,8% που έλαβε τον Ιανουάριο του 2015, πλην όμως, λόγω της αυξημένης αποχής, το ποσοστό αυτό μεταφράζεται σε 200.000 ψήφους λιγότερες.
Δεν ξέρω αν έχετε την ίδια αίσθηση, αλλά δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε ανάλογη προεκλογική περίοδο σαν αυτή που διανύσαμε. Με την κοινωνία απούσα, με το δημόσιο διάλογο να κινείται μεταξύ τηλεγραφημάτων και ρηχής συνθηματολογίας, με τους υποψήφιους βουλευτές άφαντους, με τα τηλεοπτικά σποτ των κομμάτων να χάσκουν μεταξύ θεατρινισμών και σκηνοθετικών ευρημάτων προκειμένου να αποσπάσουν δυο – τρία δευτερόλεπτα προσοχής.
επειδή μια Κυβέρνηση της αριστεράς που δεν χρωστάει στα μικρά και μεγάλα συμφέροντα, με τον καθαρό της λόγο, το κοστολογημένο πρόγραμμα και το δημοκρατικό της ήθος μπορεί να ξαναφέρει την ελπίδα και το χαμόγελο στις ελληνίδες και τους έλληνες.
Επομένως, οι λέξεις «νέος» και «παλιός» είναι σχετικές. Ίσως λοιπόν έχει δίκαιο ο θυμόσοφος λαός που επιμένει πως το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα έρχεται αξιοποιώντας και τους δύο. Από τη μία πλευρά δηλαδή, τους νέους που πραγματικά όμως διαθέτουν φρεσκάδα, ορμή για δημιουργία, καινοτόμες και προοδευτικές ιδέες.
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται εκ δεξιών και εξ αριστερών μια προσπάθεια εξίσωσής μας με το παλαιοκομματικό σύστημα. Γίναμε άραγε μνημονιακοί μέσα σε μια νύχτα;
Έτσι, τα φρέσκα ακόμη πρόσωπα, οι ενδυματολογικές επιλογές, οι ιδεολογίες των μαθητικών τους χρόνων, ή και το τίποτα, η ασάφεια η σιωπή και το κενό καταλήγουν να είναι τα κυρίαρχα επιχειρήματα, στον δημόσιο λόγο.
Ενέργειες όπως το Καλοκαιρινό Σχολείο ενισχύουν την εξωστρέφειά του και ενισχύουν τους δεσμούς με την τοπική κοινωνία για την οποία προκύπτει συνεχώς προστιθέμενη αξία την οποία οφείλει να διαφυλάξει, να πολλαπλασιάσει και να εκμεταλλευτεί.
Εδώ και χρόνια η κατάργηση του σταυρού προτίμησης και η αντικατάσταση της διαδικασίας επιλογής βουλευτή από τη λίστα προβάλλεται ως μία από τις λύσεις για την καταπολέμηση της διαπλοκής στις εκλογές και την ανάδειξη των πραγματικά καλύτερων βουλευτών.
Μέσα από τη γνωριμία μας τα 11 αυτά χρόνια και πάντα μέσα από ιδιωτικές συζητήσεις κατάλαβα γιατί ο Α. Παπανδρέου τον είχε υπουργό σε όλες τις Κυβερνήσεις του και σε διάφορα πόστα.
Έχω ακούσει να λέγονται πολλά για την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να οδηγήσει την χώρα και πάλι σε εκλογές. Έχω ακούσει να λένε πως προσπαθεί να δραπετεύσει, έχω ακούσει να λένε πως προξενεί ανεπανόρθωτη βλάβη στην οικονομία κ.λπ. Εγώ πάλι έχω μιαν άλλην άποψη
Σαφώς και οι παράνομοι μετανάστες, οι πρόσφυγες, όπως θέλετε πείτε τους, δεν είναι άρρωστοι, όμως και πρόνοια χρειάζονται και δεν γίνεται να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα και άτακτα μέσα σε μια μικρή χώρα με τις ιδιαιτερότητες και τις δυνατότητες της Ελλάδας.
Η πρόταση Τατούλη για δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην Κορινθία με έβαλε για άλλη μια φορά σε σκέψεις για το πώς κάποιοι σκέπτονται το μέλλον του νομού και πως οραματίζονται την ανάπτυξη του.
Τα νούμερα και το βάθος του χρονικού ορίζοντα είναι τερατώδη. Ελλείψει εθνικού σχεδίου η χώρα φαίνεται να έχει μπει στο δοκιμαστικό σωλήνα όπου ο καθένας κάνει σχέδια επί χάρτου και προτείνει ακόμα και ακραίες λύσεις έχοντας βέβαια φροντίσει για το καθαρά προσωπικό του backup, είτε αυτό λέγεται Αίγινα, είτε Αυστραλία ή Αμερική, είτε όπως αλλιώς το έχει σχεδιάσει.
Στα καθ’ ημάς τώρα, ένα νέο μνημόνιο είναι αναπόφευκτο. Και ξέρετε κάτι… Ασχέτως του αποτελέσματος και πόσο οι Ευρωπαίοι «έσπρωχναν» το «ναι» κάτι μου λέει ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα προτιμούσαν να εφαρμόσει το μνημόνιο ο Τσίπρας παρά ο οποιοσδήποτε άλλος.
Προχθές αργά πετάχτηκα μέχρι το αγαπημένο μου μπαρ, το «Ναυάγιο». Είδα από μακριά τον αγαπημένο μου φίλο, τον άγιο, που καθότανε στο ίδιο γνώριμο σκαμπό. Δίπλα του περνούσαν οι θαμώνες του μπαρ για να κοινωνήσουν. Ουίσκι και νερό.